Paneldiscussie: U en Europa - gewasbeschermingsmiddelen

Publicatie | 17-06-2019

Moderator Nicole van Straten: ‘Wat doet EFSA om ervoor te zorgen dat alle lidstaten aan bod komen?’

Bénédicte Vagenende vertelt dat EFSA daarom onder meer experts van lidstaten vraagt om mee te draaien bij EFSA.
Hans Mattaar vraagt: ‘Waarom nog gaten schieten in de beoordeling van een lidstaat. Dat is niet efficiënt.’
Annemarie van Wezel en Luuk van Duijn geven aan dat je met de ‘peer review’ waar Mattaar op doelt het systeem steeds verder kan verfijnen, en daardoor bepaalde toepassingen kan toestaan. Dat is naar het publiek lastiger uit te leggen, maar simpeler betekent juist ook strenger.
Van Duijn: ‘Vertrouwen en vertrouwdheid liggen dicht bij elkaar. Transparantie op zichzelf zegt niets, het gaat erom hoe je dingen uitlegt, waarom je de dingen doet.’

Moderator: ‘Zie je een verschuiving dat we moeten gaan communiceren waarom we iets niet hebben toegelaten?’  

Van Duijn: ‘Het probleem blijft, denk aan Westerveld. Ik geloof niet dat meer communicatie de oplossing is.’
Mattaar: ‘De industrie dient een dossier in dat compleet is, maar in de tijd dat dat wordt beoordeeld veranderen guidances en spelregels. Waardoor het dossier tegen de tijd dat het besluit genomen wordt niet meer compleet is. Het systeem dwingt lidstaten dus op een incompleet dossier te beslissen.’ Allen erkennen dit probleem, volgens Vagenende moet dit in de REFIT aan de orde komen. Van Duijn: “Maar het blijft altijd mogelijk en dat moet ook, dat vanwege nieuwe kennis een toelating wordt ingetrokken.” Van Wezel: “Er zijn een aantal situaties geweest waarin op deze manier artikel 41 is toegepast, bijvoorbeeld voor imidacloprid. In Europa hebben we een streng toelatingssysteem, toch zien we regelmatig overschrijdingen, ook door cumulatie van middelen. Misschien moeten we naar een systeemgerichte toelating en dat je voor de veiligheid plafonds afspreekt. Het streven van de minister en ngo’s is nu naar nulemissie, hoe we dat kunnen bereiken is nog onduidelijk.”  

Iemand uit de zaal oppert dat je een specialisatie in expertise per lidstaat zou moeten organiseren, bijvoorbeeld in middelen op basis van bacteriën.
Van Wezel stelt dat je in theorie ook alles bij EFSA zou kunnen beleggen. Meer mensen in de zaal suggereren dat lidstaten leentjebuur zouden kunnen spelen voor expertise bij een andere lidstaat.
Van Duijn vindt het een verstandig voorstel en vertelt dat Ierland nu bijvoorbeeld al sterk leunt op Engeland. Dus deels gebeurt dit al.