Relatiedag 2019: het Ctgb in Europa

Vergroot afbeelding

Secretaris/directeur Luuk van Duijn opent de relatiedag. Hij vertelt waar het Ctgb nu ‘staat’, met een organisatie die op orde is, een positie als autoriteit in verbinding met de samenleving, de positieve evaluatie van de visitatiecommissie, en hij laat zien welke uitdagingen het Ctgb aangaat om de capaciteit in evenwicht te brengen met de vraag, de achterstand bij biocidenaanvragen weg te werken, in verdere harmonisatie en Europees overleg, en voor de omslag naar duurzame gewasbescherming en methodiekontwikkeling en een gemeenschappelijke Europese forecast voor biocidenaanvragen.

Vergroot afbeelding

Collegevoorzitter Johan de Leeuw schetst de recente historie vanaf de Europese verordeningen voor gewasbeschermingsmiddelen en biociden, met als inzet verdergaande harmonisatie. Hij laat zien hoe het Ctgb in Europa een actieve en constructieve rol speelt, die het zal vasthouden en versterken, bijvoorbeeld in de ontwikkeling en snelle implementatie van nieuwe guidances. En hoe het Ctgb zich inspant om in de aanvraagprocessen en nieuwe ontwikkelingen nog meer samen te werken, te harmoniseren en uniformeren. Hij laat zien wat de Europese samenwerking inmiddels heeft opgeleverd zoals toegang tot de markt in meerdere landen en het Europese aanvraagsysteem R4BP voor biociden. En tegen de achtergrond van de groeiende politieke en maatschappelijke belangstelling wil hij inzetten op meer zuiverheid in het debat en verdere verfijning van de beoordeling. “De Nederlandse staat heeft er vijf eeuwen over gedaan om de juridische kaders te ontwikkelen, in Europa zijn we pas 70 jaar bezig. Dat gaan we doorontwikkelen en uitbouwen.”

Vergroot afbeelding

Key note: Paul Schnabel

Paul Schnabel laat in een fris en sprankelend verhaal zien hoe de beleving van veiligheid berust op vertrouwen en vertrouwdheid. Hij vertelt hoe na de oorlog de BB, Bescherming Bevolking, met vrijwilligers werd opgericht, met schuilkelders, rantsoenen met beschuit enzovoort. Terwijl later duidelijk werd dat de regering toen al wist dat de BB bij een echte ramp niets zou kunnen uitrichten, het ging om de psychologie van ‘veiligheid’. Het publiek wil garanties van absolute veiligheid maar wetenschappers kunnen alleen zeggen dat het veilig genoeg is met de kennis van nu. En dat is vaak genoeg misgegaan in het verleden, denk aan asbest, DDT, de aardbevingen in Groningen, en in de beleving: glyfosaat. Hij laat zien hoe door het succes van vaccinaties de angst voor de echte ziektes is weggevallen en het publiek nu angstig wordt voor bijwerkingen van de vaccinatie. En dat dit komt doordat de wetenschappers niet meer vertrouwd worden, want ‘ze hebben aandelen in de farmaceutische industrie’. Het is een afweging tussen ratio en emotie, die hij demonstreert aan het voorbeeld van bungyjumpen. Emotioneel zegt het lichaam: niet doen. De ratio zegt: je trekt op tijd terug. Ook dat is vertrouwen. In onzekere situaties waarin angst een rol speelt, zodra daar geld of belangen spelen, is het vertrouwen weg. En is het vertrouwen eenmaal aangetast dan is het heel moeilijk het weer op te bouwen. Het College heeft het vertrouwen en kan dat nog verder uitbouwen. Voor zover wij nu weten, is het veilig en daar moet u op kunnen vertrouwen.